AGNIESZKA JANISZEWSKA „DZIEDZICTWO ELFÓW” TOM 1
Straszna to doprawdy rzecz, gdy w tej samej rodzinie, w tym samym domu ludzie nie potrafią ze sobą normalnie rozmawiać i szczerze wyznać, co ich boli. Początki bywają trudne. Kiedy życie oczekuje od nas zmian, czy to związanych z pracą, szkołą, miejscem zamieszkania lub innym mniej lub bardziej rewolucyjnym wydarzeniem, każdy odczuwa jakieś emocje. Niektórzy...
LUCYNA OLEJNICZAK „PRELUDIUM” (TOM 1) „OSTATNI NOKTURN” (TOM 2)
Nadmierny afekt to pierwszy krok ku katastrofie (…). Życie nieraz zmusza nas do ukrywania różnych uczuć. Czy to ze strachu, niskiego poczucia własnej wartości czy też odwrotnie, z nadmiernej pewności siebie lub chęci oszukania innych. Kiedy tak zmieniamy maski, można pogubić się w tym, kim naprawdę jesteśmy oraz kim są ludzie, którzy nas otaczają. Często...
Maja Jaszewska „Miłość w cieniu rewolucji”
My też jesteśmy takie liszki, wiesz? Tylko nie los zadecyduje, co z nas wyrośnie, a my sami. Pamiętaj o tym. Życie każdego człowieka składa się z wielu decyzji, a podejmowanie ich jest niczym wyciąganie odpowiednich nitek z kłębuszka poplątanej wełny. Z początku niewidoczne, zdawałoby się, iż niemożliwe do dostrzeżenia, z czasem zaczynają odpowiadać naszemu gustowi...
Małgorzata Kasprzyk „Powrót do źródeł” i „Powrót do tradycji” (saga rodzinna)
Ja sam nie jestem zbyt przywiązany do tradycji. Owszem, uważam, że powinniśmy szanować pamięć o naszych przodkach, ale jednocześnie kojarzyć, że żyjemy tu i teraz. Człowiek nie może być skoncentrowany na przeszłości, bo to zazwyczaj przeszkadza mu w cieszeniu się teraźniejszością. Czy powinniśmy interesować się przeszłością naszej rodziny i tworzyć drzewa genealogiczne, aby dokładnie widzieć...
Marcin Chyczewski „Ziarna wolności”
Miłość jest pierwszą ofiarą wojny. Ziarno jest w życiu człowieka niezwykle istotne. To z niego wzrasta zboże, aby mógł potem powstać chleb. To dzięki niemu mamy piękne rośliny, drzewa, warzywa czy owoce. Niestety z ziaren biorą się także chwasty i wszystko to, co przeszkadza innym wzrastać. Najważniejsza jest gleba – odpowiednio nawożona i nawodniona potrafi...
Małgorzata Manelska „Baśka. Nawłociowe wzgórze” (tom II)
Nie martw się, moje dziecko… Każdy potrzebuje trochę samotności, żeby w odmęcie własnego umysłu odnaleźć samego siebie. Wróci… tylko dajcie jej czas. Początek lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku. Po latach trudów i niepewności, na Ziemiach Odzyskanych na północy Polski zagościł względny spokój. Życie w Lesinach Wielkich toczy się, wyznaczane porami roku i pracami, które należy wykonać...
Małgorzata Manelska „Stefania. Nawłociowe wzgórze” (tom I)
Jest rok 1945. Na Ziemiach Odzyskanych w północnej Polsce zaczynają osiedlać się ludzie. Ci, którzy do tej pory zamieszkiwali te tereny, zostali w ten czy inny sposób wyeliminowani, a ci, którzy zostali, musieli liczyć się z konsekwencjami w postaci prześladowań, nienawiści czy wręcz fizycznej napaści. Miejsce, które zostało odzyskane, okazało się istnym kotłem narodowościowym, w...
Joanna Jax „Jesienne pożegnanie”
Życie jest sumą wspomnień. Dobrych i złych. Każda chwila przemija, choćby była najpiękniejsza albo najokrutniejsza ze wszystkich, więc dlaczego wciąż zastanawiamy się, co będzie potem. Nie zatrzymamy tego, bo choćbyśmy bardzo się starali, żaden następny dzień nie będzie taki sam, jak poprzedni. Jesień kojarzy się z przemijaniem, z pozostawianiem za sobą wspomnień i przeżyć, z...
Nina Majewska-Brown „Florentyna i Konstanty” (saga Zakładnicy wolności)
Mimo, że jesteśmy małżeństwem od czterech lat, i to w dodatku zaaranżowanym przez naszych ojców, zakochaliśmy się w sobie na zabój i żyć bez siebie nie potrafimy. Zachowujemy się jak narzeczeni, którzy płonią się na myśl o pochwyceniu spojrzenia wybranka. Florentyna i Konstanty – on, zaangażowany społecznie, politycznie i ideologicznie w to, co działo się...
Joanna Jax „Letnie przesilenie” (cykl Duchy minionych lat, tom 2)
Był jak ten portret pamięciowy w zachodnioniemieckiej prasie. Niby istniał i miał twarz, oczy, ręce, ale nikt nie wiedział, jak się nazywa. Papierowa postać, która budziła wiele emocji, a ludzie snuli domysły, kim jest. Jedynie on patrzył na siebie krytycznym okiem i za cholerę nie wiedział, kim jest ten człowiek patrzący na niego w lustrze....
Najnowsze komentarze